Historia rasy

Pierwszą wzmiankę dotyczącą hodowli posokowców w Bawarii znajdujemy w dokumencie pochodzącym z 18 czerwca 1459 roku. Zgodnie z dokumentem, hrabia Kaspar Torring ofiarował klasztorowi Tegernsee posokowca, który wywarł trwały wpływ na przyklasztorną hodowlę psów. Tyle ogólnie o posokowcach. W literaturze pochodzącej z XVII i XVIII wieku nie znajdujemy żadnych wzmianek o posokowcu bawarskim. Dopiero w 1812 roku czytamy, że książęta Thurn i Taxis hodowali psy, które używane były wyłącznie do pracy na farbie. Prawdopodobnie swoją hodowlę stworzyli opierając się na istniejących wtedy jeszcze dawnych bawarskich psach gończych, posokowcach hanowerskich i małych psach gończych (możliwe, że chodzi tu o jamniki).
W połowie XIX wieku nie tylko dwór królewski zaopatrywał się w posokowce pochodzące z hodowli książąt Thurna i Taxisa, ale również liczni właściciele rewirów łowieckich w Górnej Bawarii, którzy z kolei sprzedawali je później leśniczym i zawodowym myśliwym.

Obecnie trudno z całą pewnością stwierdzić, jakie dokładnie psy i rasy przyczyniły się do powstania posokowca bawarskiego. Rasa powstawała i rozwijała się na oczach K. Brandta, który pisze: "Co do pochodzenia tych psów, trzymanych dzisiaj przez właścicieli rewirów w górach Bawarii, Salzkammergut, Tyrolu, Styrii, istnieje niezliczona liczba teorii." Zatem jedną z możliwości jest krzyżówka posokowca hanowerskiego z jamnikami, bowiem wiele posokowców bawarskich miało krzywe przednie łapy i typową dla jamników kufę.

Na odbywającej się w 1883 roku wystawie zaprezentowano kilka posokowców bawarskich. Po wystawie O. Grashey rozesłał ankietę do pracowników urzędu leśnego, właścicieli rewirów i zawodowych myśliwych, która miała mu pomóc w zebraniu informacji co do stanu rasy. Wzorzec opracowany na podstawie wymienionych psów został pozytywnie zaopiniowany na walnym zebraniu. Po zaopiniowaniu i dokładnym opisie psów delegaci uznali wzorzec nowej rasy, którego dosłowna nazwa brzmiała "bawarski posokowiec górski". Jednocześnie pojawił się wniosek, aby nową rasę wyraźnie oddzielić od masywnego posokowca hanowerskiego. Propozycja została przyjęta.

Dzięki oficjalnemu uznaniu nowej bawarskiej rasy psów, na kolejnych wystawach zaczęto nagradzać psy odpowiadające wzorcowi. Wygląd zewnętrzny nowej rasy musiał dość szybko ulec ujednoliceniu. W 1890 roku na wystawie w Monachium pojawiło się bowiem wiele psów o bardzo jednorodnym wyglądzie. Niestety myśliwi z górskich dolin nadal nie dostrzegali sensu w hodowli czystej rasy. Pierwsze kluby posokowca bawarskiego powstały w roku 1899 i 1905, żaden z nich nie istniał jednak zbyt długo. 11 maja 1912 roku założono w Monachium egzystujący do dziś Klub Posokowca Bawarskiego. W 1930 roku z inicjatywy założyciela i długoletniego przewodniczącego Klubu Posokowca Bawarskiego, Gustava Volkmara, założono w Lipsku Międzynarodowy Związek Posokowców. Celem związku miało być wspieranie tak posokowców hanowerskich jak i bawarskich, szczególnie zaś wspieranie rozwoju ich cech użytkowych.

Zobacz również: